ابراز
ارادت به ساحت قدسى حضرت مهدى، عليهالسلام، از مهمترين وظايفى است كه منتظران آن
امام عزيز در عصر غيبت دارند . اين مهم مفهومى است كه مىتواند مصاديق مختلفى
داشته باشد مانند دادن صدقه به قصد سلامتى آن امام همام، هديه كردن ثواب اعمال
واجب يا مستحب به آن حضرت و مواردى از اين قبيل
.
ترديدى
نيست كه اين ابراز ارادت، گذرگاهى جهت ازدياد معرفت و محبت نسبتبه آن عزيز غايب از
نظر است و معرفت و محبت، معبرى است تا به آن امام بزرگوار تقرب بيشترى حاصل كنيم .
اين نوشتار را به دو مصداق موضوع ياد شده اختصاص دادهايم:
اول:
دادن صدقه به قصد سلامتى امام عصر، عليهالسلام، از جمله تكاليفى است كه منتظران
آن امام بزرگوار در عصر غيبتبر عهده دارند
. بدون شك آن حضرت بىنياز از آن است كه
منتظران، براى سلامتىاش صدقه بدهند، ولى همان طور كه گفته شد، ابراز ارادت به آن
بزرگوار و اعلام تبعيت از آن حضرت نشانهها و علائمى دارد كه از آن جمله مىتوان
علاقه به سلامتى حضرتش را عنوان نمود . و اين كار - همان طور كه در زندگى شخصى
خودمان با دادن صدقه تامين مىشود - نسبتبه آن امام بزرگوار هم سارى و جارى است . مضافا
اين كه بنا به روايتى از رسول مكرم اسلام:
هيچ
بندهاى ايمان نياورد مگر آنكه من نزد او از خودش محبوبتر باشم، و خاندانم از
خاندانش نزد او محبوبتر باشند و عترت من نزد او از عترت خودش محبوبتر باشند و ذات
من از ذات خودش نزد او محبوبتر باشد . (1(
با
اين حساب، اگر براى سلامتى خود، يا خانواده خودمان صدقه مىدهيم، اين كار براى كسى
كه از ما و خاندانمان عزيزتر است اولى مىباشد; و چه كسى در اين خصوص عزيزتر و
شايستهتر از حضرت مهدى، عليهالسلام؟ بر همين اساس است كه مرحوم «سيدبن طاووس»
به فرزندش چنين سفارش مىكند:
«...
پس در پيروى و وفادارى ... نسبتبه
آن حضرت به گونهاى باش كه خداوند و رسول او و پدران آن حضرت و خود او از تو
مىخواهند و حوائج آن بزرگوار را بر خواستههاى خود مقدم بدار، هنگامى كه نمازهاى
حاجت را به جاى مىآورى، صدقه دادن از سوى آن جناب را پيش از صدقه دادن از سوى
خودت و عزيزانت قرار بده ...» (2(
چه
نيكوست منتظران امام عصر، عليهالسلام، روزانه به قصد سلامتى آن امام همام مبلغى
به نيازمندان صدقه بدهند
.
بديهى
است آن حضرت را به اين صدقات نيازى نيست، ولى همان طور كه گفته شد اين كار ابراز
ارادت به ساحت قدسى آن امام شريف و گذرگاهى است تا كسب محبت و تقرب به آن بزرگوار
حاصل آيد . مضافا اينكه برحسب روايات متعدد، اعمال ما هر از چند گاه خدمتحضرتش
عرضه مىشود و چون آن بزرگوار، اين مقدار وفادارى را از ناحيه منتظرانش مشاهده
كنند، خرسند مىگردند و كدام توفيق براى منتظران از اين بالاتر كه لبخند رضايت و
خرسندى بر لبان امام خود - كه جان عالميان فدايش باد - بنشانند؟ و اگر ما عملا
خواستار سلامتى حضرتش باشيم و در اين راه از بذل مال دريغ نكنيم، آيا آن منبع فيض،
سلامتى ما را از خداوند نخواهد خواست؟
دوم:
هديه دادن ثواب اعمال مستحب به آن امام شريف از ديگر مصاديق ابراز ارادت به آن
حضرت است . در زندگى روزمره هديه و چشمروشنى گذرگاهى براى اعلام دوستى و نيز رفع
كدورتهاست . روايات فراوانى از پيامبر اكرم، صلىالله عليهو آله، در اين خصوص
وارد شده است . به دو روايتبسنده مىكنيم:
به يكديگر هديه بدهيد تا رشته محبتتان
استوار شود; زيرا هديه محبت را بيفزايد و كينه و كدورت را از ميان ببرد . (3(
ابراز دوستى به حضرت مهدى عليه السلام وظيفهاى در عصر غيبت